Μῦθοι Αἰσώπειοι· σιη', σιθ', σκ'

Λύκοι καὶ πρόβατα καὶ κριός

Μόνον τὰ ἄφρονα πρόβατα ὑπὸ τῶν λύκων ἐπείσθη σπονδὰς ποιήσασθαι. Ὁ γὰρ παλαιὸς κριὸς ᾔδει μὴ ἀσφαλείαν οὖσαν καίπερ τῶν κύνων παρόντων.

Ἀνάγνωσις τοῦ σιη' μύθου

Λύκος διὰ τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν γαυρωθεὶς καὶ λέων

Καταδύντος τοῦ ἡλίου, λύκος τις, ἰδὼν τὴν σκίαν μεγάλην οὖσαν, οὐκέτι ἐφοβήθη τὸν λέοντα. Ὁ δὲ κατέφαγεν αὐτόν.

Ἀνάγνωσις τοῦ σιθ' μύθου

Λύκος καὶ αἴξ

Λύκος τις ἰδὼν αἶγα ἐπὶ κρεμαστῇ νομῇ τρεφομένην  παρῄνει αὐτὴν καταβῆναι ὅτι ἡ κάτω πόα βελτίων εἴη. Ἡ δὲ αἲξ εἰδυῖα τὸν λύκον βουλόμενον φαγεῖν αὐτὴν οὐκ ἐπείσθη.

Ἀνάγνωσις τοῦ σικ' μύθου

Λύκοι καὶ πρόβατα καὶ κριός
Λύκοι πρέσβεις ἔστειλαν τοῖς προβάτοις εἰρήνην ποιῆσαι μετ᾿ αὐτῶν διηνεκῇ, εἰ τοὺς κύνας λάβωσι καὶ διαφθείρωσι. Τὰ μωρὰ δὲ πρόβατα συνέθεντο τοῦτο ποιῆσαι. Ἀλλά τις γέρων κριὸς εἶπεν· « Πῶς ὑμῖν πιστεύσω καὶ συνοικήσω, ὅπου, καὶ τῶν κυνῶν φυλαττόντων με, ἀκινδύνως νέμεσθαι οὐ δυνατόν μοι; »
Ὅτι οὐ δεῖ τινα ἀσφαλείας τῆς ἑαυτοῦ γυμνωθῆναι, τοῖς ἀκαταλλάκτοις ἐχθροῖς δι᾿ ὅρκων πεισθέντα.
Λύκος διὰ τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν γαυρωθεὶς καὶ λέων
Λύκος πλανώμενος <ποτ᾿> ἐν ἐρήμοις τόποις,
κλίνοντος ἤδη πρὸς δύσιν Ὑπερίονος,
δολιχὴν ἑαυτοῦ τὴν σκιὰν ἰδὼν ἔφη·
« Λέοντ᾿ ἐγὼ δέδοικα, τηλικοῦτος ὤν;
πλέθρου τ᾿ ἔχων τὸ μῆκος, οὐ θηρῶν ἁπλῶς
πάντων δυνάστης ἀθρόων γενήσομαι; »
Λύκον δὲ γαυρωθέντα καρτερὸς λέων
ἑλὼν κατήσθι᾿· ὁ δ᾿ ἐβόησε μετανοῶν·
« Οἴησις ἡμῖν πημάτων παραιτία. »
Λύκος καὶ αἴξ
Λύκος θεασάμενος αἶγα ἐπί τινος κρημνώδους ἄντρου νεμομένην, ἐπειδὴ οὐκ ἠδύνατο αὐτῆς ἐφικέσθαι, κατωτέρω παρῄνει αὐτῇ καταβῆναι, μὴ καὶ πέσῃ λαθοῦσα, λέγων ὡς ἀμείνων ὁ παρ᾿ αὐτῷ λειμών ἐστι, ἐπεὶ καὶ ἡ πόα σφόδρα εὐανθής. Ἡ δὲ ἀπεκρίνατο πρὸς αὐτόν· « Ἀλλ᾿ οὐκ ἐμὲ ἐπὶ νομὴν καλεῖς, αὐτὸς δὲ τροφῆς ἀπορεῖς. »
Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ κακοῦργοι, ὅταν παρὰ τοῖς εἰδόσι πονηρεύωνται ἀνόητοι τῶν τεχνασμάτων γίνονται.