Friday, October 27, 2017

Μῦθοι Αἰσώπειοι· σμβ', σμγ', σμδ'

Μύρμηξ καὶ περιστερά


Μύρμηξ τις πιεῖν ἐκ κρήνης βουλόμενος, πεσὼν ἔμελλεν ἀποπνίγεσθαι. Περιστερὰ δέ  ἰδοῦσα  ἔβαλε πρὸς αὐτὸν καρφὸς ἵνα ὁ μύρμηξ ἐπ' αὐτῷ σωθείη. Τοῦτο μὲν τότε ἐγένετο, ἐπεῖτα δὲ ὁ μύρμηξ ἀπέδωκε τῇ περιστερᾷ.  Ὁ γὰρ δακὼν τὸν πόδα ἰξευτοῦ τινος πειρησαμένου λαβεῖν τὴν περιστεράν, ἠλευθέρωσεν αὐτήν.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμβ' μύθου

Μῦς ἀρουραῖος καὶ μῦς ἀστικός

Rackham town mouse and country mouse

Μῦς τις ἐν τῷ ἄστει οἰκῶν προσελθὼν παρὰ μῦν ἐν τῇ ἀρούρᾳ ἐκεῖ διέτριβεν. Καὶ τῆς τροφῆς φαύλης οὔσης, ὁ ἐκ τῆς πόλεως παρῄνεσε τῷ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἰέναι εἰς τὸ ἄστυ μετ' αὐτοῦ. Ὁ γὰρ σῖτος ἐν τῇ πόλει πολὺς καὶ ἡδύς  ἐστιν. Ἐκεῖ μέντοι εἰσὶ καὶ πολλοὶ καὶ φοβούντες κίνδυνοι. Διὸ οὕτερος μῦς ἐπανῆλθεν οἴκαδε.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμγ' μύθου

Μῦς καὶ βάτραχος

0411 Rana et Mus

Μῦς ἐκ τῆς χέρσου καὶ βάτραχος φίλω ἐγενέσθην. Καὶ δεσμοῦ μεταξὺ τῶν ποδῶν δεθέντος, συνεδείπνησαν ἐπὶ τῆς γῆς. Ἔπειτα δὲ προσῆλθον εἰς τὸ ὕδωρ. Ἐνταῦθα δ' ὁ μὲν βάτραχος εἰς τὸ βάθος ἔνευσεν, ὁ δὲ μῦς ἀπεπνίχθη. Ἰκτῖνος δὲ ἰδὼν τὸ πτῶμα ἥρπασε καὶ τὸν δεδεμένον βάτραχον.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμδ' μύθου


Μύρμηξ καὶ περιστερά
Μύρμηξ διψήσας, κατελθὼν εἰς πηγήν, παρασυρεὶς ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἀπεπνίγετο. Περιστερὰ δὲ τοῦτο θεασαμένη κλῶνα δένδρου περιελοῦσα εἰς τὴν πηγὴν ἔρριψεν, ἐφ᾿ οὗ καὶ καθίσας ὁ μύρμηξ διεσώθη. Ἰξευτὴς δέ τις μετὰ τοῦτο τοὺς καλάμους συνθεὶς ἐπὶ τὸ τὴν περιστερὰν συλλαβεῖν ᾔει. Τοῦτο δ᾿ ὁ μύρμηξ ἑωρακὼς τὸν τοῦ ἰξευτοῦ πόδα ἔδακεν. Ὁ δὲ ἀλγήσας τούς τε καλάμους ἔρριψε καὶ τὴν περιστερὰν αὐτίκα φυγεῖν ἐποίησεν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ τοῖς εὐεργέταις χάριν ἀποδιδόναι.
Μῦς ἀρουραῖος καὶ μῦς ἀστικός
Μῦς ἀρουραῖος τὸν ἐν οἴκῳ ἐφίλει.
Ὁ δὲ τοῦ οἴκου κληθεὶς ὑπὸ τοῦ φίλου
ἦλθεν εὐθέως δειπνήσων εἰς ἀρούρας.
Ὁ δὲ ἐσθίων κριθὰς καὶ σῖτον ἔφη·
« Γίνωσκε, φίλε, μυρμήκων ζῇς τὸν βίον·
ἐπείπερ δ᾿ ἐμοὶ ἀγαθῶν ἐστι πλῆθος,
ἐμοὶ σύνελθε καὶ ἀπολαύσεις πάντων. »
Καὶ παραχρῆμα ἀπῄεσαν οἱ δύο.
Καὶ ὃς ὑπεδείκνυ ὄσπρια καὶ σῖτον,
φοίνικας ἅμα, τυρόν, μέλι ὁπώρας.
Ὁ δ᾿ αὖ θαυμάζων αὐτὸν ηὐλόγει σφόδρα
καὶ τὴν ἑαυτοῦ κατεμέμφετο τύχην.
Βουλομένων δὲ ἀπάρξασθαι ἐσθίειν,
ᾔνοιξεν εὐθὺς ἄνθρωπός τις τὴν θύραν.
Φοβηθέντες δὲ οἱ δειλαῖοι τὸν κτύπον
εἰσεπήδησαν οἱ μῦς εἰς τὰς ῥαγάδας.
Ὡς δὲ ἤθελον πάλιν ἰσχάδας ἆραι,
ἧκεν ἕτερος τοῦ λαβεῖν τι τῶν ἔνδον.
Οἱ δὲ καὶ πάλιν θεασάμενοι τοῦτον
εἰσεπήδησαν κρυβέντες ἐπὶ τρώγλης.
Ὁ δ᾿ ἀρουραῖος ὀλιγωρῶν τῇ πείνῃ
ἀνεστέναξε καὶ πρὸς τὸν ἄλλον ἔφη·
« Χαῖρε σύ, φίλε, κατεσθίων εἰς κόρον
ἐπαπολαύων αὐτὰ μετ᾿ εὐφροσύνης
καὶ τοῦ κινδύνου καὶ τοῦ πολλοῦ τοῦ φόβου·
ἐγὼ δ᾿ ὁ τάλας κριθὴν καὶ σῖτον τρώγων
ζήσω ἀφόβως μηδένα ὑποπτεύων. »
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
τὸ λιτῶς διάγειν καὶ ζῆν ἀταράχως
ὑπὲρ τὸ τρυφᾶν ἐν φόβῳ μετ᾿ ὀδύνης.

Μῦς καὶ βάτραχος
Χερσαῖος μῦς κακῇ μοίρᾳ βατράχῳ ἐφιλιώθη. Ὁ δὲ βάτραχος κακῶς βουλευσάμενος τὸν πόδα τοῦ μυὸς τῷ ἑαυτοῦ ποδὶ συνέδησε. Καὶ πρῶτον μὲν ἐπὶ τῆς χώρας ἦλθον σῖτον δειπνήσοντες· ἔπειτα δὲ τῷ χείλει τῆς λίμνης πλησιάσαντες, ὁ μὲν βάτραχος τὸν μῦν εἰς τὸ βάθος κατῆγεν, αὐτὸς βρυάζων τῷ ὕδατι καὶ τὸ βρεκεκεκὲξ ἀνακράζων. Ὁ δὲ ἄθλιος μῦς τῷ ὕδατι φυσηθεὶς ἐτεθνήκει· ἐπέπλει δὲ τῷ ποδὶ τοῦ βατράχου συνδεδεμένος. Ἰκτῖνος δὲ τοῦτον ἰδὼν τοῖς ὄνυξιν ἥρπασεν· βάτραχος δὲ δεσμώτης ἐπηκολούθει, δεῖπνον καὶ αὐτὸς τῷ ἰκτίνῳ γενόμενος.
Ὅτι, κἂν νεκρὸς ᾖ τις ἰσχύει πρὸς ἄμυναν· ἡ γὰρ θεία δίκη ἐφορᾷ πάντα καὶ τὸ ἴσον ἀποδίδωσι ζυγοστατοῦσα.

Wednesday, October 25, 2017

Friday, October 20, 2017

Μῦθοι Αἰσώπειοι· σλθ', σμ', σμα'

Μυῖαι


Ἐπειδὴ σκεῦος μέλιτος ἐξεχύθη, πολλαὶ μυῖαι συνῆλθον εἰς τὸ μέλι τοῦ φαγεῖν αὐτό. Ἐπεῖτα δέ, οὐ δυνάμεναι ἀποπέτεσθαι, ἐμέμφθησαν ἑαυτὰς ὡς ἀκρατεῖς στόμα οὖσαι.

Ἀνάγνωσις τοῦ σλθ' μύθου

Μύρμηξ


Γεωργός τις πολὺ ἐπόνει ἐν τοῖς ἀγροῖς οὐ μόνον τοὺς ἑαυτοῦ καρποὺς συλλέγων ἀλλὰ καὶ τοὺς τῶν γειτόνων. Διὸ ὁ Ζεὺς ὀργισθεὶς περὶ τῆς ἀδικίας αὐτοῦ μετήλλαξεν αὐτὸν εἰς μύρμηκα. Καὶ δὲ σῆμερον ὁ μύρμηξ τὸ αὐτὸ ποιεῖ.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμ' μύθου

Μύρμηξ καὶ κάνθαρος


Διὰ τοῦ θέρους ὁ μὲν μύρμηξ ἐπόνει συλλέγων κρίθας καὶ πυρούς, ὁ δὲ κάνθαρος ἡσυχάζων κατεφρόνει αὐτόν. Χειμῶνος δὲ γενομένου, ἡ τοῦ κανθάρου κόπρος  διελύθη τῷ ὑετῷ. Ὁ οὖν κάνθαρος πεινῶν πρὸς τὸν κανθάρον ἐλθὼν παρῃτήσατο αὐτὸν σῖτον. Ὁ δὲ μύρμηξ ἀπεκρίνατο λέγων ὅτι ἔδει αὐτὸν ἐν τῷ θέρει πονῆσαι ἵνα τροφὴν ἔχοι διὰ τοῦ χειμῶνος.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμα' μύθου


Μυῖαι
Ἔν τινι ταμιείῳ μέλιτος ἐπεκχυθέντος, μυῖαι προσπτᾶσαι κατήσθιον· διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ οὐκ ἀφίσταντο. Ἐμπαγέντων δὲ αὐτῶν τῶν ποδῶν, ὡς οὐκ ἐδύναντο ἀναπτῆναι, ἀποπνιγόμεναι ἔφασαν· « Ἄθλιαι ἡμεῖς, αἳ διὰ βραχεῖαν ἡδονὴν ἀπολλύμεθα. »
Οὕτω πολλοῖς ἡ λιχνεία πολλῶν αἰτία κακῶν γίνεται.
Μύρμηξ
Μύρμηξ ὁ νῦν τὸ πάλαι ἄνθρωπος ἦν· καὶ τῇ γεωργίᾳ προσέχων τοῖς ἰδίοις πόνοις οὐκ ἠρκεῖτο, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐποφθαλμιῶν διετέλει τοὺς τῶν γειτόνων καρποὺς ὑφαιρούμενος. Ζεὺς δὲ ἀγανακτήσας κατὰ τῆς πλεονεξίας αὐτοῦ μετεμόρφωσεν αὐτὸν εἰς τοῦτο τὸ ζῷον ὃς μύρμηξ καλεῖται. Ὁ δὲ καὶ τὴν μορφὴν ἀλλάξας τὴν διάθεσιν οὐ μετεβάλετο· μέχρι γὰρ νῦν κατὰ τὰς ἀρούρας περιιὼν τοὺς ἄλλων πυροὺς καὶ κριθὰς συλλέγει καὶ ἑαυτῷ ἀποθησαυρίζει.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ φύσει πονηροί, κἂν τὰ μάλιστα κολάζωνται, τὸν τρόπον οὐ μετατίθενται.
Μύρμηξ καὶ κάνθαρος
Θέρους ὥρᾳ μύρμηξ περιπατῶν κατὰ τὴν ἄρουραν πυροὺς καὶ κριθὰς συνέλεγεν, ἀποθησαυριζόμενος ἑαυτῷ τροφὴν εἰς τὸν χειμῶνα. Κάνθαρος δὲ τοῦτον θεασάμενος ἐθαύμασεν ὡς ἐπιπονώτατον, εἴγε παρ᾿ αὐτὸν τὸν καιρὸν μοχθεῖ παρ᾿ ὃν τὰ ἄλλα ζῷα πόνων ἀφειμένα ῥᾳστώνην ἄγει. Ὁ δὲ τότε μὲν ἡσύχαζεν· ὕστερον δέ, ὅτε χειμὼν ἐνέστη, τῆς κόπρου ὑπὸ τοῦ ὄμβρου ἐκλυθείσης, ὁ κάνθαρος ἧκε πρὸς αὐτὸν λιμώττων καὶ τροφῆς μεταλαβεῖν δεόμενος. Ὁ δὲ ἔφη πρὸς αὐτόν· « Ὦ κάνθαρε, ἀλλ᾿ εἰ τότε ἐπόνεις, ὅτε ἐμόχθουν καὶ ἐμὲ ὠνείδιζες, οὐκ ἂν νῦν τροφῆς ἐπεδέου. »
Οὕτως οἱ παρὰ τὰς εὐθηνείας τοῦ μέλλοντος μὴ προνοούμενοι παρὰ τὰς τῶν καιρῶν μεταβολὰς τὰ μέγιστα δυστυχοῦσιν.

Friday, October 13, 2017

Μῦθοι Αἰσώπειοι· σλϛ', σλζ', σλη'

Μηναγύρται


Ἱερεῖς τινες τῆς Ῥέας πολὺν χρόνον ἐχρῶντο ὄνῳ ὡς τὰ σκεύη βαστάζοντι. Τοῦ δὲ ὄνου τελευτήσαντος τὸν βίον, ἐκεῖνοι ἐποιήσαντο τύμπανα ἐκ τοῦ δέρματος αὐτοῦ.  Τουντεῦθεν οὖν ὁ ὄνος  καὶ  μείζονας πληγὰς ἐλάμβανεν. Τοῦτο γὰρ αὐτοὶ ἄλλοις ἱερεῦσιν περὶ τοῦ ὄνου ἐρομένοις εἶπον.

Ἀνάγνωσις τοῦ σλϛ' μύθου

Μύες καὶ γαλαῖ


Οἱ μύες καὶ αἱ γαλαὶ ἐμάχοντο πρὸς ἀλλήλους. Ἐπειδὴ οἱ μύες ἀεὶ ἡσσῶντο, εἵλοντο στρατηγοὺς ἐξ ἑαυτῶν. Οἱ οὖν κέρατα ἐπὶ τῇ κεφαλῇ θήσαντες ἤγαγον τοὺς μύας πρὸς τὴν μάχην. Πάλιν δὲ ἡσσηθέντων τῶν μύων, οἱ μὲν στρατιῶται εἰς τὰς ὀπὰς φυγόντες ἐσώθησαν, οἱ δὲ στρατηγοί, τῶν κεράτων αὐτοὺς εἰσιέναι κωλυόντων, ἀπέθανον ὑπὸ τῶν γαλῶν.

Ἀνάγνωσις τοῦ σλζ' μύθου
Μυῖα



Μυῖά τις ἐμπεσοῦσα εἰς χύτραν πλήρη κρέως  εὐδαίμων ἦν ἐκεὶ  ἐν τοσούτῳ σίτῳ ἀποθανουμένη.

Ἀνάγνωσις τοῦ σλη' μύθου


Μηναγύρται
Μηναγύρται ὄνον ἔχοντες τούτῳ εἰώθεσαν τὰ σκεύη ἐπιτιθέντες ὁδοιπορεῖν. Καὶ δή ποτε ἀποθανόντος αὐτοῦ ἀπὸ κόπου, ἐκδείραντες αὐτόν, ἐκ τοῦ δέρματος τύμπανα κατεσκεύασαν καὶ τούτοις ἐχρῶντο. Ἑτέρων δὲ αὐτοῖς μηναγυρτῶν ἀπαντησάντων καὶ πυνθανομένων αὐτῶν ποῦ εἴη ὁ ὄνος, ἔφασαν τεθνηκέναι μὲν αὐτόν, πληγὰς δὲ τοσαύτας λαμβάνειν ὅσας ποτὲ οὐδὲ ζῶν ὑπέμεινεν.
Οὕτω καὶ τῶν οἰκετῶν ἕνιοι, καίπερ τῆς δουλείας ἀφειμένοι, τῶν δουλικῶν ἀρχῶν οὐκ ἀπαλλάττονται.
Μύες καὶ γαλαῖ
Μυσὶ καὶ γαλαῖς πόλεμος ἦν. Ἀεὶ δὲ οἱ μύες ἡττώμενοι, ἐπειδὴ συνῆλθον εἰς ταὐτόν, ὑπέλαβον ὅτι δι᾿ ἀναρχίαν τοῦτο πάσχουσιν· ὅθεν ἐπιλεξάμενοί τινας ἑαυτῶν στρατηγοὺς ἐχειροτόνησαν. Οἱ δὲ βουλόμενοι ἐπισημότεροι τῶν ἄλλων φανῆναι, κέρατα κατασκευάσαντες ἑαυτοῖς συνῆψαν. Ἐνστάσης δὲ τῆς μάχης, συνέβη πάντας τοὺς μύας ἡττηθῆναι. Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἐπὶ τὰς ὀπὰς καταφεύγοντες ῥᾳδίως εἰσέδυνον· οἱ δὲ στρατηγοὶ μὴ δυνάμενοι εἰσελθεῖν διὰ τὰ κέρατα αὐτῶν συλλαμβανόμενοι κατησθίοντο.
Οὕτω πολλοῖς ἡ κενοδοξία κακῶν αἰτία γίνεται.
Μυῖα
Μυῖα ἐμπεσοῦσα εἰς χύτραν κρέως, ἐπειδὴ ὑπὸ τοῦ ζωμοῦ ἀποπνίγεσθαι ἔμελλεν, ἔφη πρὸς ἑαυτήν· « Ἀλλ᾿ ἔγωγε καὶ βέβρωκα καὶ πέπωκα καὶ λέλουμαι· κἂν ἀποθάνω, οὐδέν μοι μέλει. »
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ῥᾴδιον φέρουσι τὸν θάνατον οἱ ἄνθρωποι, ὅταν ἀβασανίστως παρακολουθήσῃ.

Friday, October 6, 2017

Μῦθοι Αἰσώπειοι· σλγ', σλδ', σλε'

Μάντις

Vates et Fur

Μάντις τις προεφήτευεν ἐν τῇ ἀγορᾷ. Ἀκούσας δὲ ὅτι κλέπται πάντα τὰ αὐτοῦ κλέψαιεν, οἴκαδε ἔδραμεν. Οὗτος ὁ προφήτης, ἔφη τις, οὐ δυνάμενος περὶ ἑαυτοῦ  μαντεύεσθαι πῶς ἂν περὶ ἄλλων προόρῳ;

Ἀνάγνωσις τοῦ σλγ' μύθου
Μέλισσαι καὶ Ζεύς


Αἱ μέλιτται ὀργισθεῖσαι ὅτι οἱ ἄνθρωποι τὸ μέλι ἀπ' αὐτῶν ἀπολαμβάνοιεν προσελθοῦσαι πρὸς τὸν Δία ἐδεήθησαν αὐτοῦ τρόπον τινὰ ἵνα ἀμύνοισθε αὐτούς. Ὁ δὲ Ζεὺς τοὺς ἀνθρώπους φιλῶν ἔδωκε μὲν αὐταῖς τὸ κέντρον εἴασε δὲ αὐτὰς μόνον ἅπαξ χρῆσθαι αὐτῷ.

Ἀνάγνωσις τοῦ σλδ' μύθου

Μελισσουργός


Μελισσέως τινὸς ἀπόντος, κλέπτης ἔκλεψε τό τε μέλι καὶ τὰ κηρία. Ὁ δ' ἐπανελθὼν καὶ ἐπισκοπήσας ὑπὸ τῶν μελιττῶν ἐπαίσθη. Διὰ τοῦτο ἐμέμψατο τὰ ζῷα.

Ἀνάγνωσις τοῦ σλε' μύθου


Μάντις
Μάντις ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς καθεζόμενος ἠργυρολόγει. Ἐλθόντος δέ τινος αἰφνίδιον πρὸς αὐτὸν καὶ ἀπαγγείλαντος ὡς τῆς οἰκίας αὐτοῦ αἱ θύραι ἀνεσπασμέναι εἰσὶ καὶ πάντα τὰ ἔνδον ἐκπεφορημένα, ἐκταραχθεὶς ἀνεπήδησε καὶ στενάξας ᾔει δρόμῳ τὸ γεγονὸς ὀψόμενος. Τῶν δὲ παρατυχόντων τις θεασάμενος εἶπεν· « Ὦ οὗτος, σὺ τὰ ἀλλότρια πράγματα προειδέναι ἐπαγγελλόμενος τὰ σαυτοῦ οὐ προεμαντεύου; »
Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἐκείνους τοὺς ἀνθρώπους τοὺς τὸν ἑαυτῶν βίον φαύλως διοικοῦντας καὶ τῶν μηδὲν προσηκόντων προνοεῖσθαι πειρωμένους.
Μέλισσαι καὶ Ζεύς
Μέλισσαι φθονήσασαι ἀνθρώποις τοῦ ἰδίου μέλιτος ἧκον πρὸς τὸν Δία καὶ τούτου ἐδέοντο ὅπως αὐταῖς ἰσχὺν παράσχηται παιούσαις τοῖς κέντροις τοὺς προσιόντας τοῖς κηρίοις ἀναιρεῖν. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας κατ᾿ αὐτῶν διὰ τὴν βασκανίαν παρεσκεύασεν αὐτάς, ἡνίκα ἂν τύπτωσί τινα, τὸ κέντρον ἀποβαλεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο καὶ τῆς σωτηρίας στερίσκεσθαι.
Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν ἂν πρὸς ἄνδρας βασκάνους οἳ καὶ αὐτοὶ βλάπτεσθαι ὑπομένουσιν.
Μελισσουργός
Εἰς μελισσουργοῦ τις εἰσελθών, ἐκείνου ἀπόντος, τό τε μέλι καὶ τὰ κηρία ὑφείλετο. Ὁ δὲ ἐπανελθών, ἐπειδὴ ἐθεάσατο ἐρήμους τὰς κυψέλας, εἱστήκει ταύτας διερευνῶν. Αἱ δὲ μέλισσαι ἐπανελθοῦσαι ἀπὸ τῆς νομῆς, ὡς κατέλαβον αὐτόν, παίουσαι τοῖς κέντροις, τὰ πάνδεινα διετίθεσαν. Κἀκεῖνος ἔφη πρὸς αὐτάς· « Ὦ κάκιστα ζῷα, ὑμεῖς τὸν μὲν κλέψαντα ὑμῶν τὰ κηρία ἀθῷον ἀφήκατε, ἐμὲ δὲ τὸν ἐπιμελούμενον ὑμῶν δεινῶς τύπτετε. »
Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων δι᾿ ἄγνοιαν τοὺς ἐχθροὺς μὴ φυλαττόμενοι, τοὺς φίλους ὡς ἐπιβούλους ἀπωθοῦνται.