Thursday, June 28, 2018

Μῦθοι Αἰσώπειοι· τμζ', τμη', τμθ'

Χελιδὼν καὶ δράκων

Cliff Swallow-27527-2

Χελιδών τις ἐποιήσατο τὴν νεοσσιὰν ἐν δικαστηρίῳ. Ἀποπταμένης δ' αὐτῆς, ὄφις ἀναβὰς  κατέφαγε τοὺς νεοττούς. Ἡ δὲ ἐπανελθοῦσα οὐκ ἀνεπαύετο ὑπ' ἄλλης ὅτι ἐν τῷ τόπῳ τοῦ δικαίου  λάβοι ἀδικίαν.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμζ' μύθου

Χελιδὼν καὶ κορώνη <περὶ κάλλους φιλονεικοῦσαι>

Hirundo et Corvus

Ἡ μὲν χελιδὼν ἐνόμιζε καλλίων εἶναι τῆς κορώνης. Ἡ δὲ κορώνη ᾔνεσε τὸ ἑαυτῆς σῶμα διὰ τοῦς χειμῶνος διαμένον.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμη' μύθου

Χελιδὼν καὶ ὄρνιθες

Mistleltoe in Lebanon


Ἡ χελιδὼν ἰδοῦσα τὸν ἰξὸν ἤδη παρεσκευασμένον ὥστε τοὺς ἀνρθώπους αὐτῷ χρωμένους συλλαμβάνειν τὰ πετεινά, ἐκάλεσε τοὺς ἄλλους ὄρνιθας εἰς ἐκκλησίαν. Δεῖ ἡμᾶς, ἔφη, ἢ διαφθεῖραι τὰς δρύας ὅπου ὁ ἰξὸς φύεται, ἢ ἱκετεῦσαι τοὺς ἀνθρώπους μὴ ἐκείνῳ χρῶνται. Οἱ μέντοι ὄρνιθες οὐ πεισθέντες κατεγέλασαν αὐτήν. Ἡ μὲν οὖν χελιδὼν παρὰ τοὺς ἀνθρώπους προσελθοῦσα ἐκεῖ παροικεῖ ἐν ἀσφαλείᾳ. Οἱ δ'  ὄρνιθες ἐν κινδύνῳ διὰ τὸν ἰξὸν ὄντες φοιτῶσι τοὺς ἀγρούς τε καὶ τὰς  ὕλας.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμθ' μύθου


Χελιδὼν καὶ δράκων
Χελιδὼν ἔν τινι δικαστηρίῳ νεοττοποιησαμένη ἐξέπτη· δράκων δὲ προσερπύσας κατέφαγεν αὐτῆς τοὺς νεοττούς. Ἡ δὲ ἐπανελθοῦσα καὶ τὴν καλιὰν κενὴν εὑροῦσα ὑπερπαθῶς ἔστενεν. Ἑτέρας δὲ χελιδόνος παρηγορεῖν αὐτὴν πειρωμένης καὶ λεγούσης <ὅτι> οὐ μόνον αὐτὴν τέκνα ἀποϐαλεῖν συμϐέϐηκεν, ὑποτυχοῦσα εἶπεν· « Ἀλλ’ ἔγωγε οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τοῖς τέκνοις κλαίω ὅσον ὅτι ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ ἠδίκημαι ἐν ᾧ οἱ ἀδικούμενοι βοηθείας τυγχάνουσιν. »
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις χαλεπώτεραι γίνονται τοῖς πάσχουσιν αἱ συμφοραί, ὅταν ὑφ’ ὧν ἥκιστα προσεδόκησαν ὑφίστωνται.
Χελιδὼν καὶ κορώνη <περὶ κάλλους φιλονεικοῦσαι>
Χελιδὼν καὶ κορώνη περὶ κάλλους ἐφιλονείκουν· ὑποτυχοῦσα δὲ ἡ κορώνη πρὸς αὐτὴν εἶπεν· « Ἀλλὰ τὸ μὲν σὸν κάλλος τὴν ἐαρινὴν ὥραν ἀνθεῖ, τὸ δὲ ἐμὸν σῶμα καὶ χειμῶνι παρατείνεται. »
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἡ τοῦ σώματος παράτασις εὐπρεπείας καλλίων.
Χελιδὼν καὶ ὄρνιθες
Ἄρτι τοῦ ἰξοῦ φυομένου, χελιδὼν αἰσθομένη τὸν ἐνιστάμενον τοῖς πετεινοῖς κίνδυνον, συναθροίσασα πάντα τὰ ὄρνεα, συνεϐούλευσεν αὐτοῖς μάλιστα μὲν ταῖς ἰξοφόροις δρυσὶν ἐκκόψαι· εἰ δ’ ἄρα τοῦτο αὐτοῖς ἀδύνατον, ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους καταφυγεῖν καὶ τούτους ἱκετεῦσαι, ὅπως μὴ χρησάμενοι τῇ τοῦ ἰξοῦ ἐνεργείᾳ συλλαμϐάνωσιν αὐτά. Τῶν δὲ γελασάντων αὐτὴν ὡς ματαιολογοῦσαν, αὐτὴ παραγενομένη ἱκέτις τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο. Οἱ δὲ ἀποδεξάμενοι αὐτὴν ἐπὶ τῇ συνέσει καὶ σύνοικον αὐτὴν προσελάϐοντο. Οὕτως συνέϐη τὰ μὲν λοιπὰ ἀγρευόμενα ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων κατεσθίεσθαι, μόνην δὲ τὴν χελιδόνα ὡς πρόσφυγα καὶ ἐν ταῖς αὐτῶν οἰκίαις ἀδεῶς νεοττοποιεῖσθαι.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ τὰ μέλλοντα προορώμενοι εἰκότως τοὺς κινδύνους διακρούονται.

κθ' - Οὐχ ὅσιόν ἐστιν

30g

Thursday, June 21, 2018

Μῦθοι Αἰσώπειοι· τμδ', τμε', τμϛ'

Φιλάργυρος


Ἄνθρωπός τις τὸ ἀργύριον φιλῶν συλλέξας πᾶσαν τὴν οὐσίαν εἰς μίαν χρυσῆν  βῶλον ἔκρυψεν ὑπὸ τῆς γῆς. Καὶ καθ' ἡμέραν ἐπεσκόπει αὐτήν. Ἐπεῖτα δὲ ἐργάτης τις κατανοῶν αὐτὸν λάθρᾳ ἔκλεψε τὸν χρυσόν. Ὁ οὖν φιλάργυρος λίαν ἔκλαιεν. Αὐτοῦ δέ τις ἀκούσας καὶ τὴν αἰτίαν τῶν στεναγμῶν μαθών· μὴ φροντίζῃ, ἔφη, ὅτι ἔξεστί σοι λίθον ἀντὶ τοῦ χρυσοῦ θέντι  τὴν αὐτὴν ἀπόλαυσιν ἀπ' αὐτοῦ ἔχειν.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμδ' μύθου

Χαλκεὺς καὶ κυνάριον

Canis et Faber  - Osius

Ὁ τοῦ χαλκέως κύων ἐκοιμᾶτο μὲν τοῦ δεσπότου ἐργαζομένου, ἠγείρετο δὲ τοῦ δεσπότου ἐσθίοντος. Ὁ μέντοι χαλκεὺς ἐλέγξας αὐτοῦ τὴν κακίαν ἔδωκεν αὐτῷ ὀστοῦν.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμε' μύθου

Χειμὼν καὶ ἔαρ

Drawing, A Masque of Winter and Spri, 1899 (CH 18652399)

Ὁ χειμὼν καὶ τὸ ἔαρ ἤριζον. Ὁ μὲν γὰρ χειμὼν εἶπεν  ἔαρος τοὺς ἀνθρώπους σχολάζειν ἐν τοῖς ἄγροις ἄνθη συλλέγοντας ἢ πλεῖν  οὐ φροντίζοντας τῶν ἀνέμων. Αὐτὸς δὲ σκληρὸς δεσπότης ὢν κωλύειν τοὺς ἀνθρώπους  οἴκοθεν ἐξιέναι. Τὸ δὲ ἔαρ ὑπολαβόν· διὰ τοῦτο ἔφη, πάντες οἱ βροτοὶ  μισοῦσιν μὲν σέ, φιλοῦσι δὲ  ἐμέ.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμϛ' μύθου


Φιλάργυρος
Φιλάργυρός τις, ἅπασαν αὐτοῦ τὴν οὐσίαν ἐξαργυρισάμενος καὶ χρυσοῦν βῶλον ποιήσας, ἔν τινι τόπῳ κατώρυξε συγκατορύξας ἐκεῖ καὶ τὴν ψυχὴν ἑαυτοῦ καὶ τὸν νοῦν, καὶ καθ’ ἡμέραν ἐρχόμενος αὐτὸν ἔϐλεπε. Τῶν δὲ ἐργατῶν τις αὐτὸν παρατηρήσας καὶ τὸ γεγονὸς συννοήσας, ἀνορύξας τὸν βῶλον ἀνείλετο. Μετὰ δὲ ταῦτα κἀκεῖνος ἐλθὼν καὶ κενὸν τὸν τόπον ἰδὼν θρηνεῖν ἤρξατο καὶ τίλλειν τὰς τρίχας. Τοῦτον δέ τις ὀλοφυρόμενον οὕτως ἰδὼν καὶ τὴν αἰτίαν πυθόμενος· « Μὴ οὕτως, εἶπεν, ὦ οὗτος, ἀθύμει· οὐδὲ γὰρ ἔχων τὸν χρυσὸν εἶχες. Λίθον οὖν ἀντὶ χρυσοῦ λαϐὼν θὲς καὶ νόμιζέ σοι τὸν χρυσὸν εἶναι· τὴν αὐτὴν γάρ σοι πληρώσει χρείαν· ὡς ὁρῶ γάρ, οὐδ’, ὅτε ὁ χρυσὸς ἦν, ἐν χρήσει ἦσθα τοῦ κτήματος. »
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐδὲν ἡ κτῆσις, ἐὰν μὴ ἡ χρῆσις προσῇ.
Χαλκεὺς καὶ κυνάριον
Χαλκεὺς εἶχε κύνα, καὶ ὅτε μὲν ἐχάλκευεν, ὁ κύων ἐκοιμᾶτο· ὅτε δὲ ἤσθιεν, παρίστατο αὐτῷ. Ὁ δὲ ὀστοῦν ῥίψας αὐτῷ εἶπεν· « Ταλαίπωρε, ὑπνῶδες, ὅταν μὲν τὸν ἄκμονα κρούω, ὑπνοῖς· ὅταν δὲ τοῦς ὀδόντας κινήσω, εὐθὺς ἐγείρῃ. »
[Ὅτι] τοὺς ὑπνώδεις καὶ ἀργοὺς καὶ ἐξ ἀλλοτρίων πόνων τρεφομένους ὁ μῦθος ἐλέγχει.
Χειμὼν καὶ ἔαρ
Χειμὼν ἔσκωψε εἰς τὸ ἔαρ καὶ αὐτὸ ὠνείδισεν ὅτι εὐθὺς φανέντος ἡσυχίαν ἄγει ἔτι οὐδείς, ἀλλ’ ὁ μέν τις ἐπὶ λειμῶνας καὶ ἄλση γίνεται, ὅτῳ ἄρα φίλον δρέπεσθαι ἀνθέων καὶ κρίνων, ἢ καὶ ῥόδον τι περιαγαγεῖν τε τοῖς ἑαυτοῦ ὄμμασιν, καὶ παραθέσθαι [ἢ] παρὰ τὴν κόμην· ὁ δὲ ἐπιϐὰς νεὼς καὶ διαϐαίνων πέλαγος, ἂν τύχῃ, παρ’ ἄλλους ἤδη ἀνθρώπους ἔρχεται· καὶ ὅτι ἅπαντες ἀνέμων ἢ πολλοῦ ἐξ ὄμϐρων ὕδατος ἔχουσι φροντίδα οὐκέτι. « Ἐγώ, ἔφη, ἄρχοντι καὶ αὐτοδεσπότῃ ἔοικα, καὶ οὐδὲ εἰς οὐρανόν, ἀλλὰ κάτω που καὶ εἰς τὴν γῆν ἐπιτάττω βλέπειν καὶ δεδιέναι καὶ τρέμειν καὶ ἀγαπητῶς διημερεύειν ἔστιν ὅτε οἴκοι ἠνάγκασα. – Τοιγαροῦν, ἔφη τὸ ἔαρ, σοῦ μὲν κἂν ἀπαλλαγεῖεν ἄνθρωποι ἀσμένως· ἐμοῦ δὲ αὐτοῖς καλὸν καὶ αὐτὸ εἶναι δοκεῖ τοὔνομα, καὶ νὴ μὰ Δία γε ὀνομάτων κάλλιστον, ὥστε καὶ ἀπόντος μέμνηνται καὶ φανέντος ἐπαγάλλονται. »

Friday, June 15, 2018

Μῦθοι Αἰσώπειοι· τμα', τμβ', τμγ'

Ὕαινα καὶ ἀλώπηξ


Ἡ ἀλώπηξ γνοῦσα τὴν ὕαιναν  κατὰ ἔτος ἀλλασσομένην τὴν φύσιν, διὰ τὴν ἀμφιβολίαν οὐκ ἐβουλήθη φιλίαν μετ' αὐτῶν γενέσθαι.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμα' μύθου

Ὗς καὶ κύων <περὶ εὐτοκίας>

Sus et Canis


Ὦ αὑτή, ἔφη ἡ κύων, τάχιστα πάντων τῶν τετραπόδων τίκτω ἔγωγε. Ἀπεκρίνατο δ' ἡ ὗς λέγουσα· πάνυ γε, ἀλλὰ τὰ τέκνα σού ἐστι τυφλά.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμβ' μύθου

Φαλακρὸς ἱππεύς

Eques Calvus

Ἱππεύς τις οὐκέτι ἔχων τὰς ἑαυτοῦ τρίχας, ἐπιθεὶς ἄλλας χειροποιήτους ἐπὶ τὴν ἄκρην κεφαλήν, ἤλαυνεν. Τοῦ δὲ ἀνέμου τὰς τρίχας ἀπολαβόντος, πάντες οἱ περιτυγχάνοντες ἐγέλασαν. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο λέγων ὅτι οὐ θαῦμα εἴη τὰς ξένας τρίχας καταλιπεῖν τὸν ὑπὸ τῶν ἑαυτοῦ καταλελειμμένον.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμγ' μύθου


Ὕαινα καὶ ἀλώπηξ
Τὰς ὑαίνας φασί, παρ’ ἐνιαυτὸν ἀλλασσομένης αὐτῶν τῆς φύσεως, ποτὲ μὲν ἄρσενας, ποτὲ δὲ θηλείας γίνεσθαι. Καὶ δὴ ὕαινα θεασαμένη ἀλώπεκα ἐμέμφετο αὐτὴν ὅτι φίλην θέλουσαν αὐτῇ γενέσθαι οὐ προσίεται. Κἀκείνη ὑποτυχοῦσα εἶπεν· « Ἀλλ’ ἐμὲ μὴ μέμφου, τὴν δὲ σὴν φύσιν, δι’ ἣν ἀγνοῶ πότερον ὡς φίλῃ ἢ ὡς φίλῳ σοι χρήσομαι. »
Πρὸς ἄνδρα ἀμφίϐολον.
Ὗς καὶ κύων <περὶ εὐτοκίας>
Ὗς καὶ κύων περὶ εὐτοκίας ἤριζον. Τῆς δὲ κυνὸς εἰπούσης ὅτι μόνη τῶν τετραπόδων ταχέως ἀποκύει, ἡ ὗς ὑποτυχοῦσα εἶπεν· « Ἀλλ’, ὅταν τοῦτο φράζῃ, γίνωσκε ὅτι τυφλὰ τίκτεις. »
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οὐκ ἐν τῷ τάχει τὰ πράγματα, ἐν δὲ τῇ τελειότητι κρίνεται.
Φαλακρὸς ἱππεύς
Φαλακρός τις τρίχας ξένας τῇ ἑαυτοῦ κορυφῇ περιθεὶς ἵππευεν. Ἄνεμος δέ φυσήσας ἀφείλετο ταύτας· γέλως πλατὺς δὲ τοὺς παρεστῶτας εἶχεν. Κἀκεῖνος εἶπε τοῦ δρόμου παύσας· « Τὰς οὐκ ἐμὰς τρίχας τί ξένον φεύγειν με, αἳ καὶ τὸν ἔχοντα ταύτας, μεθ’ οὗ καὶ ἐγεννήθησαν, κατέλιπον ; »
Ὅτι μηδεὶς λυπείσθω ἐπὶ συμφορᾷ ἐπελθούσῃ· ὃ γὰρ γεννηθεὶς οὐκ ἔσχεν ἐκ φύσεως, τοῦτο οὐδὲ παραμένει· γυμνοὶ γὰρ ἤλθομεν, γυμνοὶ καὶ ἀπελευσόμεθα.

Friday, June 8, 2018

Μῦθοι Αἰσώπειοι· τλη', τλθ', τμ'

Τοξότης καὶ λέων


Ἀφικομένου τοξότου τινὸς εἰς τὴν ὕλην, πάντα τὰ ζῷα ἔφυγε πλὴν τοῦ λέοντος. Ὁ δὲ θηρευτὴς βέλος ἀφεὶς ἐτραυμάτισε τὸν λέοντα λέγων· οὗτός ἐστιν ὁ ἄγγελός μου πρὸς σέ. Ἐπεῖτα δ´ αὐτὸς  πρόσειμι. Ὁ οὖν λέων λυπούμενος ἀπέδραμεν. Τῇ δὲ ἀλώπεκι λεγούσῃ ὅτι δέοι ἐκεῖνον θαρρεῖν, ὁ λέων· σῖγα, ἐφη. Τοιούτου γὰρ τοῦ ἀγγέλου ὄντος, πῶς ἔσται ὁ ἠγγελμένος;

Ἀνάγνωσις τοῦ τλη' μύθου

Τράγος καὶ ἄμπελος

Hircus et Vitis

Τράγος τις κατήσθιε τὰ φύλλα τῆς ἀμπέλου. Ἡ δ' ὑπολαβοῦσα· ὦ οὗτος,  ἔφη, σὺ μὲν διαφθέρεις τὴν βλάστην μου ἀντὶ τῆς πόας. Ἐγὼ δὲ παρέξω τὸν οἶνον τοὶς ἀνθρώποις τοῖς θύσουσί σε.

Ἀνάγνωσις τοῦ τλθ' μύθου

Ὕαιναι
Heubach hyena

Κατὰ τοὺς παλαιοὺς αἱ ὕαιναι ἀλλάττονται τὴν φύσιν· οἱ μὲν γὰρ ἄρσενες γίγνονται θηλεῖαι, αἱ δὲ θήλειαι ἄρσενες. Ὕαινα δὲ θήλεια ὑπὸ ἄρσενος ἀδικηθεῖσα· τάχυ, ἔφη, τιμωρήσομαί σε.

Ἀνάγνωσις τοῦ τμ' μύθου



Τοξότης καὶ λέων
Ἀνῆλθέ τις εἰς ὄρος τοξότης ἔμπειρος κυνηγῆσαι. Πάντα δὲ τὰ ζῷα ἔφυγον, λέων δὲ μόνος προεκαλεῖτο αὐτὸν πρὸς μάχην. Ὁ δὲ βέλος πέμψας καὶ τὸν λέοντα βαλὼν εἶπεν· « Ἰδὲ τὸν ἐμὸν ἄγγελον οἷός ἐστιν, καὶ δὴ τότε ἐπέρχομαί σοι κἀγώ. » Ὁ δὲ λέων βληθεὶς ὥρμησε φεύγειν. Ἀλώπεκος δὲ τούτῳ θαρρεῖν καὶ μὴ φεύγειν λεγούσης, ἔφη ὁ λέων· « Οὐδαμῶς με πλανήσεις· ὅπου γὰρ τοιοῦτον πικρὸν ἄγγελον ἔχει, ἐὰν αὐτὸς ἐπέλθῃ μοι, τί ποιήσω ; »
Ὅτι ἐκ τῆς ἀρχῆς τὰ τέλη δεῖ προσκοπῆσαι καὶ τότε δὴ λοιπὸν ἑαυτοὺς περισῴζειν.
Τράγος καὶ ἄμπελος
Τράγος ἐν τῇ ἐκϐολῇ τῆς ἀμπέλου τὴν βλάστην ἔτρωγε. Τούτῳ δὲ προσεῖπεν ἡ ἄμπελος· « Τί με βλάπτεις ; μὴ γὰρ οὐκ ἐστι χλόη ; Ὅμως ὅσον σοῦ θυομένου οἶνον χρῄζουσιν, ἐγὼ παρέξω. »
Τοὺς ἀχαρίστους καὶ βουλομένους τοὺς φίλους πλεονεκτεῖν ὁ μῦθος ἐλέγχει.
Ὕαιναι
Τὰς ὑαίνας φασὶ παρ’ ἐνιαυτὸν ἀλλάττειν τὴν φύσιν καὶ ποτὲ μὲν ἄρρενας γίνεσθαι, ποτὲ δὲ θηλείας. Καὶ δή ποτε ὕαινα ἄρσην <πρὸς> ὕαιναν θήλειαν παρὰ φύσιν διετέθη. Ἡ δὲ ὑποτυχοῦσα ἔφη· « Ἀλλ’, ὦ οὗτος, οὕτω ταῦτα πράττε ὡς ἐγγὺς τὰ αὐτὰ πεισόμενος. »
Τοῦτο εἰκότως εἴποι ἄν τις πρὸς τὸν ἤδη ἄρχοντα ὁ μετ’ ἐκεῖνον μέλλων, εἰ πλημμελές τι πάσχοι.

Friday, June 1, 2018

Μῦθοι Αἰσώπειοι· τλε', τλϛ', τλζ'

Τέττιξ καὶ ἀλώπηξ


Ἀλώπηξ τις τέττιγος ἀκούσασα ᾔτησεν αὐτὸν καταβῆναι ἀπὸ τοῦ δένδρου ὡς ἐπιθυμοῦσα θεωρεῖν τὸν τοιαύτην φωνὴν ἔχοντα. Ὁ δὲ τέττιξ οὐ πιστεύσας, εἶδέ γάρ τοτε πτερὰ τέττιγος ἐν τῷ κόπρῳ ἀλώπεκος, ἀφῆκε φύλλον. Ἡ δὲ ἀλώπηξ εὐθὺς ἐπῆλθεν ἐπ' ἐκεῖνον, καταγελῶντος τοῦ τέττιγος.

Ἀνάγνωσις τοῦ τλε' μύθου


Τέττιξ καὶ μύρμηκες

Formica et Cicada


Τοῦ χειμῶνος ὁ τέττιξ προσελθὼν παρὰ τοὺς μήρμυκας ἐδεήθη σίτου. Μαθόντες δὲ οἱ μήρμυκες ὅτι ὁ μὲν τέττιξ διὰ τοῦ θέρους ᾖδε, αὐτοὶ δὲ ἐπόνουν, οὐδὲν ἔδοσαν· χρή σε, ἔφη τις αὐτῶν, τότε ᾄδοντα νῦν ὀρχεῖσθαι.

Ἀνάγνωσις τοῦ τλϛ' μύθου


Τοῖχος καὶ πάλος


Τοῖχος ὑπὸ πάλου διαρρηγνύμενος  ἤρετο  διὰ τί τοῦτο ποιοίη. Οὔποτε γὰρ ὁ τοῖχος ἀδικήσαι τὸν πάλον. Ὁ δὲ ὑπολαβὼν εἶπεν ὅτι ὁ ὀπίσω αὐτοῦ ἄνθρωπος αἴτιος εἴη.

Ἀνάγνωσις τοῦ τλζ' μύθου



Τέττιξ καὶ ἀλώπηξ
Τέττιξ ἐπί τινος ὑψηλοῦ δένδρου ᾖδεν. Ἀλώπηξ δὲ βουλομένη αὐτὸν καταφαγεῖν τοιοῦτόν τι ἐπενόησεν. Ἄντικρυς στᾶσα ἐθαύμαζεν αὐτοῦ τὴν εὐφωνίαν, καὶ παρεκάλει καταϐῆναι, λέγουσα ὅτι ἐπιθυμεῖ θεάσασθαι πηλίκον ζῷον τηλικαύτην φωνὴν φθέγγεται. Κἀκεῖνος ὑπονοήσας αὐτῆς τὴν ἐνέδραν, φύλλον ἀποσπάσας καθῆκε. Προσδραμούσης δὲ ὡς ἐπὶ τὸν τέττιγα, ἔφη· « Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ αὕτη, εἰ ὑπέλαϐές με καταϐήσεσθαι· ἐγὼ γὰρ ἀπ’ ἐκείνου ἀλώπεκας φυλάττομαι ἀφ’ οὗ ἐν ἀφοδεύματι ἀλώπεκος πτερὰ τέττιγος ἐθεασάμην. »
Ὅτι τοὺς φρονίμους τῶν ἀνθρώπων αἱ τῶν πέλας συμφοραὶ σωφρονίζουσι.
Τέττιξ καὶ μύρμηκες
Χειμῶνος ὥρᾳ τὸν σῖτον βραχέντα οἱ μύρμηκες ἔψυχον. Τέττιξ δὲ λιμώττων ᾔτει αὐτοὺς τροφήν. Οἱ δὲ μύρμηκες εἶπον αὐτῷ· « Διὰ τί τὸ θέρος οὐ συνῆγες καὶ σὺ τροφήν ; » Ὁ δὲ εἶπεν· « Οὐκ ἐσχόλαζον, ἀλλ’ ᾖδον μουσικῶς. » Οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον· « Ἀλλ’ εἰ θέρους ὥραις ηὔλεις, χειμῶνος ὀρχοῦ. »
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ τινα ἀμελεῖν ἐν παντὶ πράγματι, ἵνα μὴ λυπηθῇ καὶ κινδυνεύσῃ.
Τοῖχος καὶ πάλος
Τοῖχος σπαραττόμενος ὑπὸ πάλου βιαίως ἐφώνει· « Τί με σπαράττεις μηδὲν ἠδικηκότα ; » Καὶ ὅς· « Οὐκ ἐγώ, φησίν, αἴτιος τούτου, ἀλλ’ ὁ ὄπισθεν σφοδρῶς με τύπτων. »