Μῦθοι Αἰσώπειοι· σϙθ', τ', τα'

Πατὴρ καὶ θυγατέρες

Πατήρ τις εἶχε θυγατέρε. Ἡ μὲν ἑτέρα γυνὴ ἐγένετο κηπουροῦ, ἡ δ' ἑτέρα κεραυμέως. Προσελθὼν δ' ὁ πατὴρ ὡς τὴν τοῦ  κηπουροῦ καὶ ἐρόμενος περὶ τῶν πραγμάτων αὐτῆς, ἐπύθετο πάντα καλῶς ἂν ἔχειν, εἰ μόνον οἱ θέοι πέμψαιεν ὑετόν. Τὰ γὰρ λάχανα χρείαν ὑδατος ἔχειν. Παραγενόμενος δὲ τῇ τοῦ κεραυμέως ἤρετο πῶς τὰ πράγματα αὐτῆς ἔχοι. Καὶ ἀποκρινομένης αὐτῆς ὅτι οἱ κέραμοι χρείαν εὐδίας ἔχοιεν καὶ εἴθ' οἱ θεοὶ βροχὴν δοῖεν, ὀ ἀνὴρ ἠπόρησε σὺν ποτέρᾳ θυγατρὶ συνεύχοιτο.

Ἀνάγνωσις τοῦ σϙθ' μύθου

Πέρδιξ καὶ ἄνθρωπος

Θηρευτής τις πέρδικα συλλαβὼν ἔμελλεν θύειν αὐτήν. Ἡ μὲν οὐ θέλουσα ἀποθανεῖν ὑπέσχετο ὡς ζῶσα προσοίσειν αὐτῷ  ἀλλὰς πέρδικας. Ὁ δὲ κατειπὼν αὐτῆς τὴν πρόδοσιν ἀπέκτεινεν αὐτήν.

Ἀνάγνωσις τοῦ τ' μύθου

Περιστερὰ διψῶσα

Διψῶσα περιστερά τις ἰδοῦσα εἰκόνα ὕδατος ἔνομισε τοῦτο ἀληθὲς εἶναι. Καὶ καταπεσοῦσα ἐπὶ τὸ τεῖχος καὶ τραυματισθεῖσα  συνελήφθη ὑπό τινος παρατυχόντος.

Ἀνάγνωσις τοῦ τα' μύθου

Πατὴρ καὶ θυγατέρες
Ἔχων τις δύο θυγατέρας, τὴν μὲν κηπουρῷ ἐξέδωκε πρὸς γάμον, τὴν δὲ ἑτέραν κεραμεῖ. Χρόνου δὲ προελθόντος, ἧκεν ὡς τὴν τοῦ κηπουροῦ καὶ ταύτην ἠρώτα πῶς ἔχοι καὶ ἐν τίνι αὐτοῖς εἴη τὰ πράγματα. Τῆς δὲ εἰπούσης πάντα μὲν αὐτοῖς παρεῖναι, ἓν δὲ τοῦτο εὔχεσθαι τοῖς θεοῖς, ὅπως χειμὼν γένηται καὶ ὄμϐρος, ἵνα τὰ λάχανα ἀρδευθῇ, μετ’ οὐ πολὺ παρεγένετο πρὸς τὴν τοῦ κεραμέως καὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο πῶς ἔχοι. Τῆς δὲ τὰ μὲν ἄλλα μὴ ἐνδεῖσθαι εἰπούσης, τοῦτο δὲ μόνον εὔχεσθαι, ὅπως αἰθρία τε λαμπρὰ ἐπιμείνῃ καὶ λαμρπὸς ἥλιος, ἵνα ξηρανθῇ ὁ κέραμος, εἶπε πρὸς αὐτήν· « Ἐὰν σὺ μὲν εὐδίαν ἐπιζητῇς, ἡ δὲ ἀδελφή σου χειμῶνα, ποτέρᾳ ὑμῶν συνεύξομαι ; »
Οὕτως οἱ ἐν ταὐτῷ τοῖς ἀνομίοις πράγμασιν ἐπειχειροῦντες εἰκότως περὶ τὰ ἑκάτερα πταίουσιν.
Πέρδιξ καὶ ἄνθρωπος
Πέρδικά τις ἀγρεύσας ἤθελε ταύτην καταθῦσαι. Ἡ δὲ παρεκάλει ἐκλυθῆναι καὶ πολλὰς πέρδικας προσάξει τῷ κυνηγέτῃ. Ὁ δὲ κυνηγός· « Διὰ τοῦτο μᾶλλόν σε ἐγὼ θύσω, ὅτι τοὺς συγγενεῖς σου ἐνεδρεῦσαι θέλεις. »
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ τοὺς φίλους προδιδόντες αὐτοὶ ἐν ταῖς ἐνέδραις ἐμπίπτουσιν.
Περιστερὰ διψῶσα
Περιστερὰ δίψει συνεχομένη, ὡς ἐθεάσατο ἔν τινι πίνακι κρατῆρα ὕδατος γεγραμμένον, ὑπέλαϐεν ἀληθινὸν εἶναι. Διόπερ πολλῷ ῥοίζῳ ἐνεχθεῖσα ἔλαθεν ἑαυτὴν τῷ πίνακι ἐντινάξασα. Συνέϐη δὲ αὐτῇ, τῶν πτερῶν περιθραυσθέντων, ἐπὶ τῆς γῆς καταπεσοῦσαν ὑπό τινος τῶν παρατυχόντων συλληφθῆναι.
Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων διὰ σφοδρὰς ἐπιθυμίας ἀπροσκέπτως τοῖς πράγμασιν ἐπιχειροῦντες λανθάνουσιν ἑαυτοὺς εἰς ὄλεθρον εἰσιέντες.